Totalnie napaliłaś się na dzierganie widząc, jakie cuda wychodzą spod drutów i palców koleżanki. Hej, to nie może być takie trudne – pomyślałaś – na pewno mogę wydziergać coś dla początkujących. Następnego dnia wylądowałaś w sklepie z włóczkami. I tu zaczęły się schody …

Jaką włóczkę wybrać? Jakie dobrać do niej druty? Wełna czy bawełna? I z czego do cholery jest zrobiona alpaka? Ile tego kupić na szal? A w domu zerkasz na filmiki instruktażowe na YouTube próbując odwzorować to, co tam pokazują i czujesz się kompletnym beztalenciem. Oczka spadają, są nierówne i krnąbrne do granic możliwości. Spokojnie! Nie desperuj! Zrób sobie coś dobrego do picia (łyknij nawet kieliszeczek czegoś mocniejszego, jeśli musisz ukoić nerwy) i poczytaj, co ma Ci do powiedzenia ciocia Herbi 😉

Dzierganie jest proste (jeśli pozwolisz sobie na błędy)

Wiem, wiem – chcesz dziergać koronki, albo wielokolorowe wzory i te wszystkie subtelne detale, ale weź głęboki wdech i zaakceptuj fakt, że dopiero się uczysz. Z dzierganiem jest jak z jazdą na rowerze. Przez jakiś czas będziesz przeklinać świat spadając i ocierając sobie kolana, ale jeśli po prostu będziesz uparcie kontynuować swoje działania, to pewnego dnia jazda pójdzie gładko. Najpierw w tylko parę metrów. Później trochę więcej. Na końcu będziesz panować nad sprzętem i już nigdy się tego nie oduczysz.

Nie wymagaj od siebie zbyt wiele od razu, ciesz się procesem i okazją do powrotu do czasów dzieciństwa, gdy wszystko było nowe i robiliśmy różne rzeczy z ciekawości, a nie dla uznania innych. Bądź jak uczeń Hogwartu po raz pierwszy używający różdżki. Tak, druty to twoje magiczne różdżki! Na początku będą sprawiać niespodzianki, później staną się przedłużeniem Twojej woli. Daj sobie trochę czasu i zobacz, co się stanie.

Nie czas na subtelności

By się nie zniechęcić na samym początku potrzebujesz „szybkiego sukcesu”. Nie osiągniesz go z włóczką typu „lace”, którą dzierga się na cieniutkich drutach (o średnicy 2 mm na przykład). Sięgnij po coś grubszego. Będziesz mogła łatwo manipulować robótką, wszystkie oczka będą dobrze widoczne, a projekt będzie się szybko rozrastać. Szukaj włóczek, które na etykiecie mają informację, że dziergać je należy na drutach o numeracji od 4.5 do 8. Jeśli etykiety są opisane w języku angielskim, to szukaj słów: „medium”, „worsted”, „chunky”, „aran” lub „bulky”.

Raczej nie porywaj się na grubaśne włóczki dziergane na drutach powyżej nr 9, bo choć rzeczywiście robótka rośnie dzięki nim w oczach, nie są zbyt wdzięczne w obróbce i mogą łatwo nadwyrężyć Ci palce i nadgarstki.

Nie kupuj najtańszego akrylu

Wiem, wiem, myślisz sobie – O matko, na pewno będę wszystko pruć po 50 razy, a efekt końcowy i tak nie będzie idealny, to po co wyrzucać kasę w błoto? Otóż – tani akryl wcale nie znosi dobrze częstego prucia. Po drugie – a co jeśli Ci się uda? Co jeśli wydziergasz coś całkiem fajnego i całą radochę zepsuje Ci fakt, że to coś dziwnie skrzypi pod palcami i wygląda jak chińska pierdoła z cyklu „wszystko po 1 zł”?

Oczywiście, nie namawiam Cię do rzucania się od razu na ręcznie farbowane motki, czy mieszankę jedwabiu z kaszmirem. Wybierz coś ze średniej półki, zapewniającego solidną jakość za rozsądną cenę. Wybierz jakąś wełnę przystosowaną do prania w pralce (oznacza się ją jako „superwash”), wybierz wełnę merino, wybierz merceryzowaną bawełnę o mocnym skręcie. Dobrze zniosą prucie i nie będą się mechacić od samego patrzenia na nie. A w dodatku są miłe w dotyku.

Małe jest piękne

Pewnie wyczytasz gdzieś, że najlepiej jest zacząć od szala. Niekoniecznie – szal jest dość prosty technicznie, ale zwykle dość długi i praca nad nim może się łatwo znudzić (nie mówiąc o tym, że będziesz mieć mnóstwo okazji do pogubienia oczek).

A co powiesz na to, by zacząć od czegoś mniejszego? Kwadratowa podkładka pod cokolwiek, etui na telefon lub laptop, ogrzewacz na kubek, niecodzienna osłonka na doniczkę? Wszystkie te projekty bazują na kształcie kwadratu lub prostokąta i pozwolą Ci w małych, lecz częstych dawkach praktykować podstawowe umiejętności: nabieranie, przerabianie i zamykanie oczek.

Dokształć się

Zanim chwycisz za druty, poznaj podstawy. Masz mnóstwo opcji: kursy stacjonarne (najczęściej organizowane w lokalnych sklepach z włóczką), filmiki na YouTube, blogi, skorzystanie z wiedzy kogoś z rodziny, książki i czasopisma. Jeśli zdecydujesz się na czerpanie wiedzy z filmów, książek lub czasopism, najpierw obejrzyj/przeczytaj wszystko „na sucho”. Dopiero później przejdź kolejne etapy z drutami i włóczką w ręce. Upewnij się, że rozumiesz, co należy zrobić. Możesz też zaglądać tutaj – wkrótce Herbimania poszerzy się o informacje dla początkujących.

Nie jesteś samotną wyspą

Nic tak nie motywuje, jak grupa osób o podobnych zainteresowaniach. Poszukaj jej. Koniecznie zajrzyj na Ravelry – to największe skupisko dziewiarek z całego świata w Internecie i prawdziwy sezam ze skarbami w postaci gotowych wzorów, forów dyskusyjnych (jest również polska grupa dyskusyjna), recenzji włóczek itd. Sporo grup dziewiarskich jest również na Facebooku.

Możesz też zajrzeć na facebookowy profil Herbimanii i zadać mi pytanie. Odpowiem, jeśli będę w stanie pomóc. Dziewiarki to zasadniczo przyjazny i pomocny tłumek. Nie bój się prosić o pomoc, chwalić sukcesami i śmiać z własnych porażek.

Powtarzaj, powtarzaj, powtarzaj

Repetitio est mater studiorum – mawiali starożytni Rzymianie i mieli rację: powtarzanie to matka wiedzy (i kuzynka zdolności dziewiarskich, czy jakoś tak ;-). Uświadom sobie, że dzierganie to tylko powtarzające się oczka lewe i prawe. No dobrze, trochę nakłamałam, bo mamy jeszcze wariacje w postaci przerabiania oczek razem, dodawania nowych oczek lub narzutów, ale one też zawsze przerabiane są jako oczka lewe lub prawe. Powtórz je dostateczną liczbę razy, a będziesz w stanie wydziergać, co tylko chcesz (i to bezwzrokowo nawet… po jakimś czasie)

Dobry warsztat

Postaraj się od samego początku wyrobić sobie zestaw dobrych nawyków, które zaprocentują w przyszłości. Kup notatnik i zapisuj w nim szczegóły dotyczące poszczególnych robótek. To mogą być bardzo suche, techniczne zapiski, albo piękne graficznie notatki, jak w „passion planners” (jeśli łatwo uzależniasz się od ładnych rzeczy, to pod żadnym pozorem nie wpisuj tego hasła w oknie wyszukiwania na pinterest.com – nie wyjdziesz stamtąd przez parę dni). Notatnik to także dobre miejsce na szkicowanie nowych pomysłów.

Przed rozpoczęciem nowego projektu zawsze przygotuj próbkę, wypierz ją i wysusz i dopiero na tej podstawie określaj, ile oczek i rzędów potrzebujesz, by uzyskać pożądane wymiary. Tak, na banderoli włóczki zwykle znajduje się informacja, ile rzędów i oczek powinno dać próbkę o wymiarach 10 x 10 cm, ale każdy dzierga nieco inaczej i możesz uzyskać trochę inny rezultat niż obiecywał producent.

Przygotuj sobie pudełeczko, w którym znajdą się: małe nożyczki (do obcinania włóczki), igła z dużą dziurką (do zszywania robótki), szydełko średniej grubości (do „łapania” i podciągania uciekających oczek), centymetr krawiecki (do mierzenia, czy wszystko idzie zgodnie z planem) i markery dziewiarskie (do oznaczania kluczowych miejsc w robótce).

Policz do 10

Nie, nie po to, by się uspokoić – po to, by uchronić się przed błędem typowym dla początkujących. Otóż zwykle zaczynają oni dziergać z określoną liczbą oczek i nagle, gdzieś w połowie robótki okazuje się, że oczek jest jakby mniej, a te „zniknięte” podziały się nie wiadomo gdzie. Jeśli przytrafiają Ci się takie problemy, weź kilka markerów dziewiarskich i umieść je co 10 oczek na drucie. Przekładaj je na nowy drut w trakcie dziergania, W ten sposób łatwo przeliczyć oczka w dowolnym momencie i „namierzyć uciekiniera”.

Odpręż się, to hobby, nie wyścigi!

Naprawdę, nie traktuj tego zbyt serio. Po prostu się baw!

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz