Włóczka bambusowa to relatywnie nowy produkt na rynku dziewiarskim, ale zyskujący coraz większą popularność. Przyjrzyjmy się bliżej jej właściwościom, zaletom i wadom.

Charakterystyka ogólna

Bambus to wieloletnia, szybko rosnąca roślina należąca do rodziny traw. Obcina się jej łodygi i liście, rozdrabnia do postaci pulpy, a następnie odzyskuje z niej celulozę. Celuloza jest później wybielana (z wyjątkiem włóczek „organicznych”, które nie są poddawane temu procesowi) i w trakcie kilku kolejnych procesów chemicznych uzyskuje się z niej nici. Pojedyncze włókna, z których składa się włóczka bambusowa są cieńsze niż ludzki włos, mają okrągły przekrój i bardzo gładką powierzchnię, co sprawia, że są odporne na otarcia. Nie jest to włóczka całkowicie naturalna (jak wełna lub alpaka), lecz włókno ze składników naturalnych, które pozyskuje się w drodze sporej liczby reakcji chemicznych.

Zalety

• Wyjątkowo miękka, gładka, chłodna i jedwabista w dotyku – zarówno w motku, jak i po wydzierganiu dzianiny. Dobre gatunkowo włóczki mogą przypominać nawet mieszankę kaszmiru z jedwabiem.
• Przyjemna dla skóry; nie podrażnia i nie ociera, nie „gryzie”.
• Włóczka bambusowa ma subtelny, elegancki połysk (zwłaszcza w połączeniu z neutralnymi, klasycznymi kolorami), nieco podobny do merceryzowanej bawełny. Bardzo ciekawie odbija światło.
• Świetnie się układa w drapowaniach.
• Pochłania wilgoć dwukrotnie lepiej od bawełny.
• Włóczka bambusowa jest bardziej przewiewna niż bawełna – w bardzo krótkim czasie absorbuje i odparowuje pot. Można ją nazwać włóknem „oddychającym”, co oznacza, że w odzieży wykonanej z włóczki bambusowej jest nam wygodnie i nie przegrzewamy się, a dzianina nie lepi się do skóry; nawet przy upalnej pogodzie.
• Ma naturalne właściwości antybakteryjne i antygrzybiczne.
• Jest bardzo elastyczna.
• Włóczka bambusowa wchłania farby szybciej i lepiej niż bawełna czy wiskoza. Kolory są bardziej wyraziste i nie trzeba zużywać dużo barwnika, by uzyskać spektakularny efekt.
• W pewnym stopniu chroni przed promieniowaniem ultrafioletowym (ale bez przesady, nie rezygnowałabym w związku z tym z kremów z filtrem).
• Czyste włókno bambusowe jest biodegradowalne.
• Uprawa bambusa nie szkodzi środowisku i nie doprowadza do erozji gleby tak, jak np. uprawa bawełny. Bambus jest odnawialnym źródłem surowca. Zbiór nie unicestwia rośliny i po kilku miesiącach można znów pozyskać z niej łodygi i liście. Bambus nie wymaga też użycia nawozów i pestycydów, ani tak intensywnego nawadniania, jak np. bawełna.
• Włókno bambusowe ma właściwości antystatyczne (dwunastokrotnie przewyższa w tym aspekcie bawełnę).
• Włóczka bambusowa to idealny surowiec rękodzielniczy dla wegan – czysto roślinny.
• Misie panda uwielbiają jeść pędy bambusa – jak można nie lubić czegoś, za czym przepadają misie panda? 😉

Wady

• Jest dość ciężka w porównaniu z wełną lub alpaką, a nawet bawełną.
• Jest bardzo elastyczna, w zależności od grubości i indywidualnego stylu dziergania może się dość mocno rozciągać (tak, to może być zaleta lub wada, w zależności od projektu, do jakiego chcemy ją wykorzystać).
• Włóczka bambusowa jest dość śliska i początkującym dziewiarkom może być trudno utrzymać równomierne napięcie nitki podczas dziergania, co może dać niepożądany efekt w postaci nierównych oczek. Niestety blokowanie nie załatwia tego problemu (w odróżnieniu np. od niektórych włóczek wełnianych, przy których oczka można całkiem ładnie wyrównać właśnie podczas blokowania).
• Negatywną stroną dużej higroskopijności włóczki bawełnianej jest wpijanie przez nią dużej ilości wody podczas prania, przez co robótka łatwo się rozwleka (a po wysuszeniu kurczy mocniej niż bawełna) i traci formę.
• Zdarza się, że włóczka bambusowa jest mało spoista, a jej skręt łatwo się rozwarstwia.
• Choć uprawa bambusa nie szkodzi środowisku, to już produkcja włókien bambusowych wymaga użycia znacznej ilości środków chemicznych.

Rekomendacje

• na letnie dziergadła (wydaje się „chłodna” w dotyku),
• na „lejące się”, drapowane dzianiny (np. letnią odzież typu „oversize”),
• świetna na ubranka dla dzieci,
• dla nieco bardziej doświadczonych dziewiarek (chyba, że nie macie nic przeciwko mocno nierównym oczkom),
• wydaje się, że dzierganie na drewnianych lub (nomen omen) bambusowych drutach o niezbyt ostrych końcówkach nieco pomaga w zachowaniu równe napięcia włóczki i zapobiega rozwarstwianiu skrętu,
• jeśli trudno Ci zapanować nad włóczką bambusową w trakcie dziergania, to raczej unikaj dżerseju prawego, na którym – jak na dłoni – widać wszelkie nierówności w napięciu włóczki podczas nabierania kolejnych oczek. Innym wyjściem jest zakup mieszanki włóczki bambusowej z np. z wełną merino lub bawełną (Fibra Natura Bamboo Jazz, Nako Estiva, Alize Bamboo&Cotton Duet, YarnArt Tahiti, Cheval Blanc Ambre, Panda Bambi), czy innymi włóknami (Alize Baby Wool, Alize Baby Wool Batik, Lana Gatto Bambu, Hjerte Garn Arezzo-lin),
• zalecane jest pranie ręczne.

Czyste włóczki bambusowe dostępne na polskim rynku: Alize Bamboo Fine, Alize Bamboo Fine Batik Design, Rosarios4 BioBamboo, YarnArt Bamboo.

A Wy, jakie macie doświadczenia z włóczką bambusową? Lubicie czy nie lubicie i dlaczego? A może macie jakieś ciekawe wskazówki dotyczące pracy z tym włóknem?

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz